Dzień pierwszy
Wszechmogący Bóg może dokonać wszystkiego w tobie i przez ciebie. Dla Niego nie ma nic niemożliwego. Ef 3, 20
Temu zaś, który może mocą w nas działającą uczynić nieskończenie więcej niż to, o co Go prosimy lub o czym nawet możemy pomyśleć
Dzień drugi
Bóg jest Miłością. Miłością prawdziwą i doskonałą. Zostaliśmy stworzenie z miłości i do miłości. 1J 4, 7-12,16
Najmilsi, kochajmy się nawzajem, gdyż [prawdziwa] miłość od Boga pochodzi. Tak więc każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Ten zaś, kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością. A miłość Boga ku nam objawia się w tym właśnie, że zesłał na świat Syna swego Jednorodzonego, abyśmy dzięki Niemu mieli życie. Miłość przejawia się w tym, że nie my umiłowaliśmy Boga, lecz że On sam umiłował nas i wydał Syna swego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. Najmilsi, jeśli Bóg aż tak nas umiłował, to my również winniśmy miłować jedni drugich. Boga nikt nigdy nie widział; jeżeli jednak miłujemy się nawzajem, to Bóg trwa w nas i nasza miłość ku Niemu jest również doskonała. A myśmy poznali miłość Bożą ku nam i zawierzyliśmy jej. Bóg jest miłością – kto trwa w miłości, w Bogu trwa, a Bóg w nim.
Dzień trzeci
Mówi się, że św. Paweł pisząc Hymn o miłości, miał przed oczyma umierającego za nas Jezusa. Każde słowo hymnu zachowa sens, jeśli słowo "miłość" zastąpimy słowem Jezus. 1Kor 13,4-7
Miłość cierpliwa jest, / łaskawa jest. / Miłość nie zazdrości, / nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie jest bezwstydna, / nie szuka swego, / nie unosi się gniewem, / nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, / lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, / wszystkiemu wierzy, / we wszystkim pokłada nadzieję, / wszystko przetrzyma.
Dzień czwarty
Miłość Boża jest miłosierna i przebaczająca. Ps 103, 3-8
On ci przebaczył wszystkie twoje winy, / On cię uzdrawia ze wszystkich chorób twoich. On ratuje twe życie od zguby / i okazuje ci swoją dobroć oraz zmiłowanie. On ciebie darzy swymi dobrami, póki żyjesz, / i jak orłowi odnawia ci życie. Pan dokonuje czynów, sprawiedliwych, / śpieszy na pomoc uciśnionym. Mojżeszowi objawił swoje własne drogi, / a synom Izraela – dzieła, których dokonał. Pan jest Miłosierny i Łaskawy, / do gniewu nieskory i w dobroć przebogaty.
Dzień piąty
To, co Pan Bóg pragnie nam dać, przerasta nasze oczekiwania i wyobrażenia 1J 1, 1-3
Oznajmiam wam to] co istniało od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, cośmy widzieli na własne oczy, na co spoglądaliśmy i czego dotykały nasze ręce. Objawiło się bowiem życie, a myśmy je widzieli i o nim świadczymy. Głosimy wam życie wieczne, które było u Ojca, a nam zostało objawione. Głosimy wam więc to, cośmy sami ujrzeli i usłyszeli, abyście byli jedno z nami. A być jedno z nami znaczy to być jedno z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem.
Dzień szósty
Bóg wszystko wie, wszystko widzi i nie przestaje nas kochać Syr 42, 18-21
On przenika głębiny i przepaści serc ludzkich / i poznaje wszystkie rachuby człowiecze. / Wszelką bowiem wiedzę posiada Najwyższy / i to On odkrywa wszystkie znaki czasu. On mówi o tym, co minęło, ale także o przyszłości, / i odsłania wszystkie ukryte sprawy. Żadna myśl najskrytsza Jego uwagi nie ujdzie, / nie ukryje się przed Nim ani jedno słowo. Ułożył On wedle porządku cuda swojej mądrości, / bo Jego istnienie od wieków po wieki. / Niczego nie można mu dodać i niczego odjąć, / nie potrzebuje również niczyjej rady
Dzień siódmy
Świadomość Bożej bliskości i wierności jest dla nas pociechą i źródłem nadziei. Ps 145, 13; Hbr 10, 23; Dz17, 27b-28
Królestwo Twoje – to wieczne królestwo, / Twoje panowanie z pokolenia na pokolenie.
(Pan jest wierny we wszystkim, co powiedział, / i pełen dobroci we wszystkim, co czynił)
.Trwajmy niewzruszenie przy nadziei, którą żyjemy, bo prawdziwie godny jest zaufania Ten, który nam dał obietnicę.
W rzeczy samej zaś jest On niedaleko od każdego z nas. W Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak to już zresztą zauważyli niektórzy z waszych poetów mówiąc: Jesteśmy bowiem z Jego rodu.