Duch Święty i Jego działanie w nas

Dzień Pierwszy

Przyjście na Ziemię Jezusa Chrystusa dokonało się za  sprawą Ducha Świętego. Anioł Gabriel tak wyjaśnia tę  tajemnicę Maryi: 

 

Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni  Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie  nazwane Synem Bożym. (Łk 1,35)

 

Dzień Drugi

Duch Święty współdziałał w misji zbawczej Jezusa  Chrystusa. W szczególny sposób napełnił Jezusa przed  podjęciem Jego publicznej działalności: 

 

Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także  przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i  Duch Święty zstąpił na Niego w postaci cielesnej niby  gołębica, a z nieba odezwał się głos: "Tyś jest mój Syn  umiłowany, w Tobie mam upodobanie". (Łk 3,21-22)

 

Święty Łukasz, pragnąc nam przekazać prawdę o obecności Ducha Świętego w całej publicznej działalności Jezusa, szczególnie to podkreśla wtedy, kiedy rozpoczyna relację o tej działalności: 

 

Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu (Świętym) przez czterdzieści dni na pustyni.  (Łk 4,1)

Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. (Łk 4,14)

 

Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: 

    "Duch Pański spoczywa na Mnie,   ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie,  abym ubogim niósł dobrą nowinę,  więźniom głosił wolność,   a niewidomym przejrzenie;  abym uciśnionych odsyłał wolnych,   abym obwoływał rok łaski od Pana." 

Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł, a oczy wszystkich były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: "Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli". (Łk 4,16-21)

 

Dzień Trzeci

  Jezus, kończąc swą publiczną działalność, obiecuje napełnienie tym samym Duchem Świętym wszystkich swoich uczniów: 

 

Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był zawsze - Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. (J 14,15-18)

 

I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach. (Jl 3,1-2)

 

Dzień Czwarty

 

 Ducha Świętego już otrzymałeś w Sakramencie Chrztu i Bierzmowania. On w tobie mieszka i sprawia, że tworzysz jedno z Chrystusem. Dziękuj i chwal Boga za ten dar: 

 

Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!

                                      (1Kor 6,19-20)

Dzień Piąty

 

Duch Święty objawia ci niedostępną dla ludzkiego umysłu prawdę o Bogu. On także otworzy ci oczy na prawdę o tobie samym. Bez Jego pomocy obie te prawdy będą dla ciebie ciągle zakryte: 

 

A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.

                                                                                                                                             (J 14,26)

 

Obecność Ducha Świętego w naszym życiu przejawia się w owocach, które On sprawia: 

 

Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. (Gal 5,22-23)

 

 

Dzień Szósty 

 

  Każdy chrześcijanin obdarzony jest darami Ducha Świętego. Dane są one dla wspólnego dobra. Czy żyjesz darami, które otrzymałeś od Ducha Świętego w Sakramencie Chrztu i Bierzmowania? 

 

Nie chciałbym, bracia, byście nie wiedzieli o darach duchowych. Wiecie, że gdy byliście poganami, ciągnęło was nieodparcie ku niemym bożkom. Otóż zapewniam was, że nikt, pozostając pod natchnieniem Ducha Bożego, nie może mówić: "Niech Jezus będzie przeklęty". Nikt też nie może bez pomocy Ducha Świętego powiedzieć: "Panem jest Jezus". Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim objawia się Duch dla wspólnego dobra. Jednemu dane jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu dar tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce. (1Kor 12,1-11)

 

 

 Dzień Siódmy

Pan pragnie, abyś Go z wiarą prosił o Ducha Świętego i Jego dary: 

 

I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. (...) o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą.

(Łk 11,9.13)